- Әдебиет
- 09 Қаңтар, 2014
Жасай берсін жайраңдап...
Жылқы жылы келіпті,
Жануар ғой көрікті.
Елімізге ерекше
Ыстық сәлем беріп тұр.
Болуымыз бір тілді,
Болуымыз бір дінді,
Асыл малдың арқасы –
Ардақтай біл жылқыңды.
Қызылжар мен Түркістан,
Батыс пенен Шығыстан
Шыққан қарт пен жастары
Бір-ақ тілде ұғысқан.
Қанаты талып сұңқардың,
Шақырымдар шырқар мың,
Қарға адымдай көрінген
Арқасында тұлпардың.
Оңтүстік пен Терістен,
Ат арытып келіскен.
Алты Алашты арыстар
Құшақтасып көріскен.
Құшақтасып көріскен,
Әңгімесі келіскен.
Құдай қосқан құда боп,
Қыз алып, қыз беріскен.
Бірін-бірі жақтаған,
Бірін-бірі мақтаған.
Ұлан-байтақ жерінің
Тұтастығын сақтаған.
Жылдары да Ақтабан,
Тұлпар күтіп баптаған.
Қарсы шапқан қаймықпай
Қалмақтарға қаптаған.
Қазағымның қалқасы,
Алтын орда Арқасы –
Асқақтаса Астана,
Тұлпарлардың арқасы.
Тегіннен-тегін бұл күнің
Келмегенін біл, күнім.
Тәуелсіздік жолында
Үлесі зор жылқының.
Жүйткіп жүйрік жылқымыз,
Күндей күліп күлкіміз,
Жасай берсін жайраңдап,
Қалың қазақ жұртымыз.
Желдей есіп қағатын,
Жылқы – ердің қанаты.
Қазақ жері – жылқының
Жерұйықты жаннаты.
Жылқы – елдің жыр-әні,
Жылқы – ердің пырағы.
Жана берсін жарқырап
Қазағымның шырағы!
Абдрахман АСЫЛБЕК
4238 рет
көрсетілді0
пікір
