- Ақпарат
- 28 Тамыз, 2018
Біз неге есінейміз?
Біз жиі түшкіреміз және есінейміз. Түшкіру – әдетте тұмаудың алғашқы белгісі, ал есінеу болса – ұйқының, шаршағандықтың, я көңілсіздіктің нышаны. Бұл екі құбылыстың физиологиялық аспектісі ежелден белгілі. Түшкіргенде не есінегенде дереу ауызды қолмен жабамыз. Әдетте бұл қимылға біреу істемегенде ғана көңіл аударамыз. Сол біреу көбінесе бала болып шығады, онда оған мұндай жағдайда басқаларға тұмау жұқтырмау үшін ауыз жабу керек екенін түсіндіреміз. Ал түшкірушіге: «Сау болыңыз!» немесе «Бақытты болыңыз!» деп айтып жатамыз. Міне, осылардың барлығы айқын нәрселер екені соншалық, тіпті оған назар аударып отырудың өзі уақытты ысырап еткендік болар еді. Бірақ бұл құбылыстарға байланысты кейбір жағдайларға қызығатын ғалымдар да табылады. Ал оған әлі де түсінік табыла қойған жоқ. ХІХ ғасырдың аяқ шенінде жер шарының әр жерінде – Африкада, Азияда, Оңтүстік Америкада және Еуропада жүргізілген этнографиялық зерттеу материалдарында адамдар барлық жерлерде бірдей түшкіріп, есінегенде ауыздарын жабатындары еске салынған.
1680 рет
көрсетілді3
пікір