• Әдебиет
• 31 Қаңтар, 2013

Ақан сері

Жастық шақ Туған соң анаңыздан шықсаң бірге, Еңбектеп екі жаста жүрдің төрде. Үш жаста талпындыңыз үй ішінде, Төрт жаста қадам басып жүрдің жерде. Бес өтіп, сонда шықтың алты жасқа, Лайық баққа біткен қиғаш қасқа. Жетіде талпындыңыз жүйрік аттай, Сегізде үкілі шоқты тақтың басқа. Тоғызда толықсыдың туған айдай, Ләззатты сөзің тәтті шекер-балдай. Оныңда сан құрбыңнан озып шығып, Он бірде жайтаңдайсың тұрымтайдай. Он екіде екпіндедің жүйрік аттай, Он үште ешнәрсеге жүрдің батпай. Он төртте алтын тудай айқындалып, Әлемге мәшһүр болдың жазған хаттай. Он бес пен он алтыға бастың аяқ, Он жеті о да тұр ғой жақын таяп. Уа, шіркін, қыздың күні он сегіз ғой, Жанымды қияр едім аямай-ақ. Он тоғыз, жиырмаға бастың қадам, Күн шалар көкорай басын күзге таман. Жиырма бір, жиырма екі қалса кейін, Ілгері сол жасыңнан ұшпас бағаң. Келетін мұнан соңғы жиырма үш, Жиырма төрт қалса кейін ол бір тыныс. Немене айтып-айтпай фәни жалған, Артында қала берсе жиырма бес. Құтқармай жиырма алты о да келер, Кемуге күн-күн сайын пенде күтер. Құрысын жиырма жеті, жиырма сегіз, Жүйрік ат одан асса табады өнер. Жиырма тоғыз, отыз о да жаман, Келмейді қайта айналып өткен заман. Қызықты жас күндерді айтып өттім, Аяғы осыменен болсын тәмам. Кәрілік Дүниенің мысалы, Бұтаққа қонған сауысқан. Ұшып жүріп шықылықтап, Өлексе жеп тауысқан. Келеріңде сұлусың, Ғашықтай боп қосылған. Кетеріңде қызыл түлкісің Шошыған қатты дауыстан. Бір қалыпта тұрсаң не етеді? Кетесің шығып уыстан. Ақырында кісіні Шал етесің құрысқан.