• Ақпарат
• 12 Сәуір, 2012

Жыр жолдарынан

Отан Егер сенен тірлігімде айырылсам, Үнім менің үн емес деп білгейсің. Сенде жүріп қанатымнан қайырылсам. Күнім менің күн емес деп білгейсің. Егер сені қоса алмасам өлеңге, Әнін мәңгі тауысты деп білгейсің. Бір құсың боп жырламасам төбеңде. Жағым мәңгі қарысты деп білгейсің. Егер сені сәл есімнен шығарсам. Тілегіңді таптады деп білгейсің. Түк бітірмей өткен күнге жұбансам. Жүрегімді тоқтады деп білгейсің. Мен – мәңгімін, Отаным, сен аманда. Таудың кәусар бұлағымын әманда. Өзенің боп таси алсам өзіңнің, Тосқауыл боп тұра алмайды қамал да. Төл сөзімді толқындатып шығарған. Мен – теңізбін, оянатын мың арман, Мен жарықтың сәулесімін, бағамды Соқырлар да жүрегімен ұға алған. Маңғыстаулық мұнаралар көзімін. Мен болашақ ғұламалар сөзімін. Борандарда, дауылдарда ширыққан. Қатып қалған құз-жартастай төзімім. Өтер өмір, болар талай ауысым. Айнымаймын, жаралғанмын тау үшін. Жарық болып жаңғырығып жатады. Қара түнді қақ жаратын дауысым. Ана тілім Жөн сөйлеші, менің ана тілімде. Ұлылығын басқа теппе ұлтымның. Шүлжің-шүлжің, шікірейіп бүлінбе. Қасиеті атар сені бұл тілдің. Ана тілім – Абай тілі, Ар тілі. Ал сен қалай етіп тұрсың келеке. Құдіретті Ана тілің арқылы. Сөйлейді тек Ақиқат пен Береке. Айналмашы құр алдамшы мүсінге. Ана тілсіз сағың сенің сынар-ау. Ана тілін қорлағаның үшін де. Жеті атаң да тек жатпаған шығар-ау. Өлеңім менің... Өлеңім менің – жан сырымды ашатын. Шұғыла боп жан-жағына шашатын. Бұлқынған жүрегімнің кей сәтінде ... Сабырменен көңілімді басатын. Өлеңім менің – өмірімнің өзегі. Жұлқынады, қайран сабыр төзеді. Өлеңімді оқысаң мен деп түсін... Ол, өйткені, жүрегімнің сөзі еді. Өлеңім менің – көңілімнің шырағы. Тағдырымның асау тұлпар пырағы. Көңіл құсы қанат қаққан қияға... Сол құсымның өлең – ұя-тұрағы. Өлеңім менің – жалын атқан жырларым. Көзім жетпес алыстағы қырларым. Бір өзіңмен сырласқанда жапанда. Тыныштығын қара түннің ұрладым. Өлеңім менің – тіршіліктің тұмары. Бойынан еш кетпеген ғой құнары. Қалам ұстап ақ қағазды құшақтап... Жыр-рахатқа кенелгім кеп тұрады. Өлеңім менің – тапқандай ма ләззатын. Күн күлімдеп – тұратындай аза түн. Уысына жүрегімді қысып ап... Шың биікке өмір-өлең жазатын. Өлеңім менің – өзгелерді ұғатын. Мен емеспін бұл дүниеде тірі ақын. Жыр дәптерін қойынына қысып ап... Қаламымен қолын бұлғап тұратын. Аллаберген Қонарбаев Маңғыстау облысы