• Ақпарат
• 24 Ақпан, 2011

Қысқы спорт түрлерінде қазақ жастары неге аз?

Елімізде VII Қысқы Азия ойындары сынды айтулы дода өз мәресіне жетті. Ел спортшылары 32 алтын, 21 күміс және 17 қола олжалап, жалпы командалық есепте бірінші орын алғаны көкейде сайрап тұр. Түсінген адамға бұл – үлкен жетістік, зор қуаныш, асқақ абырой. Бірақ бір дүдәмал пікірлердің ресейлік ақпарат құралдарында айтылуы намысты қамшылауға итермелеп отыр.

Ақ Азиадаға пікірлерін айтқан өзге ел сарапшылары ойындардың жоғарғы деңгейде ұйымдастырылғанын тілге тиек еткені белгілі. Жапония, Қытай және Оңтүстік Корея елдерінен кейін Қысқы Азиаданы төртінші бо­лып қабылдаған еліміз алдағы уақытта Олимпиада ойындарын өткізуге ұсыныс жасайтыны анық. Тіпті өткен ойындар бұқараны бір серпілтіп тастағаны анық. Бәрі өз кезегімен келер. Бізді алаңдатып отырған бір жайт, ол қысқы спорт түрлеріне баратын қазақ жастарының аз болуы болып отыр. Мәселен, «Russianskz.info» сайтының Мәскеудегі тілшісі Леонид Красноперов «Азиада ма, әлде Славяниада ма?» деген мақаласында «Қазақстан үшін медаль жиған – кіл орыстар, бірақ ашылу және жабылу салтанатында тек қазақтардың тарихы көрініс тапты» деп байбалам салуда. Елімізде тұңғыш рет өткен Ақ Азиаданың ашылу, жабылу салтанаттарын қалай өткізу өз еркіміздегі шаруа екені анық. Бірақ екінші жағынан олардың жанды жерімізге жармасып отырғанын да ұмытпауымыз керек. VII Қысқы Азия ойындарына қатысқан ұлттық құрамамыздағы ұлты қазақ спортшының саны жиырмадан сәл асады. Көбіне бокс, күрес және т.б. жекпе-жек түрлеріне баратын қазақ жастарының қысқы спорт түрлерінен жүлде алып жатқаны некен-саяқ. Мәселе неде болып отыр? Бұл – ерге де, елге де қойылған сұрақ. Біздіңше, бұл сұраққа баршамыз жауап қата аламыз. Мәселен, жапон, корей халқы өз балаларының бейіміне қарай спорт секцияларын таңдайды екен. Сонымен қатар қай спорт түрі елде ақсап тұрса, сол саланы көтеруге күш салады. Бұл халықтың өз ынтасымен жүзеге асады. Есесіне, спорттың қай саласына болса да ел спортшылары дайын тұрады. Біз де осы үрдісті ел болып жолға қоюымыз қажет. Мемлекет қысқы спорт түрлеріне ел қызы­ғушылығын ояту үшін қолдан келер барлық жағдайды жасап жатыр. Бұрындары қысқы спорт нысандарының жоқтығын айтып не болмаса бар кешендердің күрделі жөндеуін күтетін едік. Бірақ қазіргі таңда қысқы спорт түрлеріне арналған нысандар сақадай-сай тұр. Бәлкім, қазақ жастары қысқы спорт түрлерін игеруден өзге ұлт өкілдеріне қарағанда кенже қалып отырған шығар. Себебі біздің қазақы отбасылардың демалыс күндері Медеу, Шымбұлақ асып жатқаны көзге ілікпейді. Көбіне ол жақтан орыс, украин, неміс және т.б. ұлттардың отбасыларын көресің. Егер осындай үрдіс өз жалғасын таба беретін болса, алдағы Олимпиада және Қысқы Азия ойындарынан өз қандастарымызды көптеп көруіміз екіталай. Сол себепті әр қазақ отбасы балаларын спорттың қай түріне болса да бейімдеуі қажет. Және бірінші кезекте қысқы спорт түрлерін бағындыру мәселесі тұр. Спорт – біріншіден, саламатты өмір салты. Екіншіден, ұлттың рухын, патриоттық сезімін көтеретін бәсеке. Ендеше, жоғымызды тү­гендеп, барымызды бағалау – баршаға ортақ міндет, ағайын! Сұлтан Тайғарин